یان کاچماریک Jan A. P. Kaczmarek 1953-2024
آهنگساز یان کاچماریک Jan A.P. Kaczmarek در 21 مه 2024 در سن 71 سالگی درگذشت. او چندین سال پس از تشخیص آتروفی چندگانه سیستم در سال 2022 در بیمارستان بستری بود.
Jan Andrzej Paweł Kaczmarek در 29 آوریل 1953 در کونین، لهستان به دنیا آمد. او که در ابتدا قصد داشت وکیل شود، با مدرک حقوق از دانشگاه آدام میکیویچ در پوزنان با عنوان متخصص در نظریه حقوقی و فلسفه حقوق فارغ التحصیل شد.
با این حال، او در دهه 1970 حرفه خود را برای تمرکز بر موسیقی تغییر داد و چندین سال با شرکت های تئاتر اکسپریمنتال کار کرد و برای تولیدات صحنه ای موسیقی نوشت. او و همسر اولش الژبیتا در دهه 1980 به لس آنجلس نقل مکان کردند و در آنجا برای انجمن مارک تاپر و تئاتر گودمن شیکاگو موسیقی نوشت. وی در سال 1992 برای نوشتن موسیقی صحنه ای برای نسخه جدید "Tis Pity She's a Wore" از کارگردان JoAnne Akalaitis برنده جایزه Drama Desk شد.
کاچماریک در دهه 1980 و اوایل دهه 1990 در زادگاهش لهستان برای تعداد انگشت شماری فیلم و فیلم های تلویزیونی با بودجه پایین موسیقی نوشته بود، اما برای اولین بار در سال 1995 با موسیقی فیلم کامل کسوف اثر آگنیشکا هالند، درباره زندگی شاعر، آرتور رمبو با بازی لئوناردو دی کاپریو مورد توجه بین المللی قرار گرفت. او در طول دهه 1990 و اوایل سال 2000 روی مجموعهای از فیلمهای تحسینشده از جمله درامهای هنری مانند Bliss (1996)، Washington Square (1997)، Aimée & Jaguar (1999) و The Third Miracle (1999)، و همچنین تریلر ترسناک Lost Souls (2000) و درام عاشقانه Unfaithful (2002) کار کرد. او اغلب با کارگردانان لهستانی در ساختن فیلمهای انگلیسی زبان – هلند، یانوش کامینسکی، یورک بوگایویچ – کار میکرد و همواره موسیقیهایی مینوشت که ظریف، از نظر فنی استادانه، از نظر احساسی تند، اما ظریف بود، و حسی کاملاً اروپایی را منتقل میکرد.
کاچماریک در سال 2004 با دریافت جایزه اسکار بهترین موسیقی برای کارش در فیلم Finding Neverland، فیلم کارگردان مارک فورستر درباره زندگی نمایشنامه نویس جی ام باری و رابطه او با خانواده که الهام بخش او برای خلق پیتر پن بود، از بزرگترین موفقیت حرفه ای خود برخوردار شد. Kaczmarek نامزدی بفتا و گلدن گلوب را برای همان موسیقی دریافت کرد و از سوی هیئت ملی بازبینی به عنوان آهنگساز برجسته موسیقی فیلم در سال 2004 ذکر شد. آثار او پس از Finding Neverland شامل موسیقی متن هایی عالی مانند Evening (1997)، Passchendaele (2008)، Hachiko: A Dog’s Story (2009) و Paul: Apostle of Christ (2018) بود.
او علاوه بر فعالیت در فیلم، به نوشتن دو قطعه سمفونیک و کرال برای دو مناسبت ملی مهم در لهستان مأمور شد: کانتاتا برای آزادی (2005) به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد جنبش همبستگی و Oratorio 1956 (2006) برای بزرگداشت یادبود پنجاهمین سالگرد قیام خونین علیه دولت توتالیتر در پوزنان. از دیگر آثار کنسرت می توان به کنسرت جانکیل، و اپرای نوشته شده برای ۶۵۰مین سالگرد دانشگاه یاگیلونیا، که در میدان اصلی کراکوف در ماه می ۲۰۱۴ برگزار شد، اشاره کرد.
در سال 2010 با الهام از موسسه ساندنس در ایالات متحده، Kaczmarek Instytut Rozbitek را تأسیس کرد، مرکز جدیدی که برای نمایش فیلم، تئاتر، موسیقی و رسانه جدید در لهستان در نظر گرفته شده است. سپس در سال 2011 جشنواره بینالمللی فیلم و موسیقی Transatlantyk را تأسیس کرد که در شهرهای مختلف لهستان برگزار میشود. در سال 2015 به دلیل دستاوردهای هنری برجسته و ترویج فرهنگ لهستان در خارج از کشور نشان صلیب شوالیه نشان پولونیا رستیتو را دریافت کرد و در سال 2023 جایزه یک عمر دستاورد فیلم لهستانی را برای کمک به سینمای لهستان دریافت کرد. از سال 2016 با همسر دوم خود، معمار و طراح داخلی الکساندرا تواردوسکا ازدواج کرد. او پنج فرزند داشت، از جمله دخترش، نویسنده آناستازیا دیویس، که نقش مهمی در مراقبت از پدرش در طول بیماری داشت.
او سراجام در 21 مه 2024 در کراکوف در سن 71 سالگی درگذشت.