بررسی موسیقی متن قدرتمند سریع و مرده: موسیقی که باید دوباره شنیده شود

سریع، مرده و موسیقی جاویدان: بازگشتی به شاهکار سیلوستری 

فیلم وسترن اکشن «سریع و مرده» یا «برنده و بازنده» The Quick and the Dead به نویسندگی سایمون مور، کارگردانی سم ریمی و با بازی شارون استون، جین هکمن، راسل کرو و لئوناردو دی‌کاپریو ساخته شده است. داستان فیلم، الن (استون) را دنبال می‌کند که با نام «بانو» نیز شناخته می‌شود؛ یک هفت تیر کش مرموز که در حدود سال ۱۸۸۱ به شهر مرزی «ریدمپشن» می‌رسد. این شهر تحت کنترل جان هیرود (هکمن)، یک تبهکار بی‌رحم و قدرتمند است که خود را به عنوان شهردار شهر جا زده و اکنون هر ساله تورنمنتی برای سرعت‌کش‌ها برگزار می‌کند که در آن، هفت تیرکش ها تا سرحد مرگ با هم مسابقه می‌دهند. الن با انگیزه‌ای پنهانی وارد این تورنمنت می‌شود: او به دنبال انتقام از هیرود برای مرگ پدرش، یک کلانتر است که هیرود در کودکی الن او را به قتل رسانده است. در طول مسابقه، الن با شرکت‌کنندگان متفاوتی روبرو می‌شود، از جمله پسرک (دی‌کاپریو)، یک هفت تیر کش جوان و مغرور که ادعا می‌کند پسر هیرود است، و کورت (کرو)، یک تبهکار سابق که به کشیشی روی آورده و از کشتن خودداری می‌کند.

ادای احترام ریمی به  وسترن اسپاگتی

این فیلم در واقع ادای احترامی از سوی سم ریمی به تمام وسترن‌های اسپاگتی فوق‌العاده دوران جوانی‌اش است و سبک بصری آن به‌شدت از فیلم‌برداری ماسیمو دالامانو برای سه‌گانه‌ی دلارهای سرجیو لئونه الهام گرفته شده است؛ فیلمی بسیار شیک و خوش‌ساخت است و از زمان اکرانش تاکنون، دنبال‌کنندگان زیادی پیدا کرده، اگرچه من شخصاً آن را کمی تکراری یافتم؛ زمانی که به پنجمین یا ششمین تیراندازی مشابه در ظهر در خیابان اصلی ریدمپشن رسیدم، دیگر برایم مهم نبود که چه کسی در دوئل پیروز می‌شود. جالب اینجاست که شارون استون - که تهیه‌کننده‌ی اجرایی فیلم نیز بود و در سال ۱۹۹۵ بزرگ‌ترین ستاره در میان بازیگران فیلم محسوب می‌شد - شخصاً برای انتخاب راسل کرو در یکی از اولین نقش‌های مهم هالیوودی‌اش تلاش کرد؛ انتخاب او در این فیلم تنها چند سال پس از نقش‌آفرینی درخشانش در فیلم «رامپر استومپر» در سال ۱۹۹۲ اتفاق افتاد و در نهایت منجر به یک حرفه‌ی چشمگیر شد که چند سال بعد، با دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «گلادیاتور» به اوج خود رسید.

دانلود موسیقی زیبای فیلم برنده و بازنده (The Quick and the Dead) ساخته ی آلان سیلوستری (Alan Silvestri)

همکاری منحصر به فرد سیلوستری و ریمی

موسیقی متن فیلم «سریع و مرده» توسط آلن سیلوستری ساخته شده است که این تنها همکاری او با سم ریمی در طول دوران کاریش به شمار می‌رود. تا سال ۱۹۹۵، سیلوستری در ساخت موسیقی فیلم‌های وسترن، استاد شده بود - پیش از این، ساخت موسیقی «بازگشت به آینده قسمت سوم» و «جوان‌های قانون‌شکن ۲» را در کارنامه خود داشت - و «سریع و مرده» به نوعی “سومین بار، طلسم را شکست” بود، زیرا او یکی از بهترین و رضایت‌بخش‌ترین موسیقی متن‌های ژانر وسترن را در طول فعالیت حرفه‌ای خود ارائه کرد. همانطور که به وضوح مشخص است، سم ریمی از ظاهر و لحن وسترن‌های اسپاگتی سرجیو لئونه الهام گرفته بود، به طور مشابه از سیلوستری نیز خواسته شده بود که در ساخت موسیقی متن خود، از انیو موریکونه “الهام” بگیرد و کار نهایی، ترکیبی از سبک این دو نفر بود: صدای ارکسترال وسترن جسورانه و گسترده‌ای که سیلوستری در «بازگشت به آینده قسمت سوم» و سایر آثارش به نمایش گذاشته بود، در ترکیب با تنظیمات ارکستری خاص اما به سرعت قابل تشخیص موریکونه در موسیقی متن‌هایی مانند «به خاطر یک مشت دلار»، «خوب، بد، زشت» و بی‌شمار موسیقی متن‌های وسترن دیگری که این آهنگساز افسانه‌ای ایتالیایی در دهه‌های 1960 و 70 ساخته بود.

قطعه آغازین: ریدمپشن

قطعه‌ی آغازین فیلم با نام «ریدمپشن» نمونه‌ی کاملی از این موضوع است - این قطعه یک ادای احترام فوق‌العاده و صمیمانه به موریکونه است که دارای ملودی سوت‌زده‌ی تغزلی، گیتارهای ضربی، صداهای شلاق نمونه‌برداری‌شده، ترومپت‌های تک‌نواز، سازهای بادی چوبی صمیمی و لطیف و کرشندوهای گرم ارکسترال است - واقعا فوق‌العاده است. این قطعه به عنوان یک ایده تکرارشونده برای شخصیت الن (شارون استون) بی‌نظیر است و جنبه‌های مختلف شخصیت او، غم و اندوه عمیق شخصی و میل او به انتقام از مردانی که زندگی‌اش را نابود کردند را به خوبی به تصویر می‌کشد. تم الن در طول موسیقی متن فیلم با تاثیر عالی تکرار می‌شود و این قطعات با موسیقی اکشن سیلوستری برای صحنه‌های مختلف تیراندازی تقویت می‌شوند.

 موسیقی اکشن و صحنه های تیراندازی

قطعاتی مانند “مونتاژ تیراندازی”، قطعه‌ی کوتاه “خانوم برنده است”، “الن در برابر درد” و “پسرک در برابر هیرود” به نظر من بهترین بخش‌های موسیقی اکشن فیلم هستند و با بافت‌های ارکسترال غم‌انگیز، بدخلق و تیره و تار، که اغلب به اوج‌های رضایت‌بخش و پرهرج و مرج ارکسترال به سبک وسترن می‌رسند، همراه هستند. قطعه‌ی “الن در برابر درد” دارای آرایه‌های برجسته‌ی فوق‌العاده‌ای برای سازهای بادی برنجی است که گاهی اوقات رگه‌هایی از سبک جان ویلیامز را به نمایش می‌گذارد، در حالی که قطعه‌ی “پسرک در برابر هیرود” با حسی واقعی از تراژدی تقریباً شکسپیری، سازهای بادی برنجی بم و صدای زنگ‌های کلیسا به پایان می‌رسد که در نهایت به یک تم جدید فوق‌العاده، پر از نوشته‌های زنده و واضح برای ترومپت‌های تک‌نواز چیره دست و گیتارهای ضربی تبدیل می‌شود.

 تم های شخصیت ها

قطعات دیگر آرام‌تر هستند و به روابط شخصیت‌ها اشاره می‌کنند و ارتباطات ناشناخته قبلی بین هفت تیرکش ها را آشکار می‌کنند. قطعات “نمی‌تونستیم ما رو از هم تشخیص بدیم”، “دور اول الن” و “شام امشب” هر کدام بازگشتی تلخ و شیرین از تم الن را برای گیتار آکوستیک تأثیرگذار ارائه می‌دهند، در حالی که قطعه‌ی “دور اول الن” نیز با یک عنصر پیانوی به طور چشمگیری تیره همراه است که حس ملموسی از شومی قریب الوقوع را اضافه می‌کند. در جای دیگر، قطعه‌ی “جان هیرود” موتیفی تهدیدآمیز برای شخصیت جین هکمن است، در حالی که قطعه‌ی “داستان کورت” شامل یک سولو فاگوت ظریف است که به تاریخچه شخصیت راسل کرو عمقی غیرمنتظره می‌بخشد. سولو گیتاری که صحنه‌ی مرگ پسرک را در قطعه‌ی “نمی‌خوام بمیرم” همراهی می‌کرد، دوست‌داشتنی، ساده اما از نظر عاطفی بسیار مستقیم است.

 سبک شخصی سیلوستری

در تمام این قطعات، سیلوستری اغلب سبک‌های شخصی آشنای خود را به نمایش می‌گذارد و به عنوان یک طرفدار سیلوستری، شنیدن بسیاری از این جنبه‌های شخصیت موسیقایی او بسیار رضایت‌بخش است؛ برای مثال، برخی از نوشته‌های سازهای کوبه‌ای و بادی برنجی بم، موسیقی متن فیلم «غارتگر» را به یاد می‌آورد، در حالی که بخش‌های زهی جستجوگر قطعه‌ی “روز بزرگ” به طور غیرمنتظره‌ای لحظات گسترده، جادویی و عرفانی «مرگ درخور اوست» را تداعی می‌کند و از این رو، به بخش اول فینال موسیقی متن، حس عظمتی اپرایی می‌بخشد که واقعاً برجسته است.  

اوج پایانی و فینال

“بازگشت الن” فینال بزرگ موسیقی متن فیلم است و صحنه‌ای را برجسته می‌کند که الن - با کمک کورت و دیگران - هویت واقعی خود را برای هیرود آشکار می‌کند، او را در تیراندازی شکست می‌دهد و قانون و عدالت را به شهر ریدمپشن بازمی‌گرداند. سیلوستری تم گیتار الن و یک نوع ملایم‌تر از تم “روز بزرگ” را با انبوهی از درام، اکشن و سبک‌های تعلیق آشنای خود ترکیب می‌کند و در نهایت در پایان قطعه‌ی “قانون به شهر بازگشته است”، به اجرای پرشور و تمام ارکستری تم الن می‌رسد. سپس “موسیقی تیتراژ پایانی” تمام ایده‌های تماتیک اصلی موسیقی متن را بازآفرینی می‌کند - از جمله بیانیه‌ای به‌ویژه تماشایی از تم پایان قطعه‌ی “پسرک در برابر هیرود” - و به این ترتیب آلبوم را با یک اوج فوق العاده از جلوه‌گری تماتیک به پایان می‌رساند.

جمع بندی و ارزیابی

با وجود استقبال نسبتاً سردی که در زمان اکران اولیه از فیلم «سریع و مرده» شد، در طول سه دهه گذشته، بازبینی انتقادی در مورد آن صورت گرفته است، تا جایی که اکنون از سوی بسیاری به عنوان یک گوهر دست کم گرفته شده در فیلم‌شناسی سم ریمی شناخته می‌شود. همین موضوع را می‌توان در مورد موسیقی متن آلن سیلوستری نیز بیان کرد؛ در حالی که همواره از محبوبیت متوسطی برخوردار بوده است، من فکر می‌کنم زمان آن رسیده است که ارزیابی مجددی از کار او در این فیلم انجام شود و «سریع و مرده» اندکی بیشتر مورد احترام و تحسین قرار گیرد. البته، این یک ادای احترام فوق‌العاده به انیو موریکونه است و قطعا نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد، اما موسیقی متن نیز مملو از بسیاری از سبک‌های شخصی سیلوستری است، دارای چند قطعه اکشن فوق العاده است و حداقل شامل سه تم برجسته و به یاد ماندنی است. از این رو، طرفداران هر یک از تلاش‌های آلن سیلوستری در ژانر وسترن، این موسیقی متن را به عنوان یک نقطه اوج حرفه‌ای جذاب خواهند یافت.

لیست آهنگ‌ها:

• Redemption (3:25)
• Gunfight Montage (1:41)
• Couldn’t Tell Us Apart (1:17)
• John Herod (1:21)
• Ellen’s First Round (1:10)
• Lady’s The Winner (0:47)
• Dinner Tonight (2:11)
• Cort’s Story (1:02)
• Ellen vs. Dred (1:10)
• Kid vs. Herod (4:17)
• I Don’t Wanna Die (2:00)
• The Big Day (2:27)
• Ellen Returns (3:54)
• The Law’s Come Back To Town (0:49)
• The Quick and the Dead (End Credits) (3:30)
• Varese Sarabande VSD-5595 (1995)

مدت زمان پخش: ۳۱ دقیقه و ۱ ثانیه

موسیقی ساخته و رهبری شده توسط آلن سیلوستری. ارکستراسیون توسط ویلیام راس. ضبط و میکس شده توسط دنیس سندز. تدوین شده توسط کن کارمن. تهیه‌کننده آلبوم: آلن سیلوستری.